Republika Santanii i Burgii

Rozporządzenie MSW z dnia 4.12.2011r. w sprawie Policji.

ROZDZIAŁ I
Przepisy ogólne

ART. 1.
§1. Tworzy się Policję jako umundurowaną i uzbrojoną formację służącą społeczeństwu i przeznaczoną do ochrony bezpieczeństwa ludzi oraz do utrzymywania bezpieczeństwa i porządku publicznego.
§1a. Nazwa "Policja" przysługuje wyłącznie formacji, o której mowa w ust. 1
§2. Do podstawowych zadań Policji należą:
1) ochrona życia i zdrowia ludzi oraz mienia przed bezprawnymi zamachami naruszającymi te dobra;
2) ochrona bezpieczeństwa i porządku publicznego, w tym zapewnienie spokoju w miejscach publicznych oraz w środkach publicznego transportu i komunikacji publicznej, w ruchu drogowym i na wodach przeznaczonych do powszechnego korzystania;
3) inicjowanie i organizowanie działań mających na celu zapobieganie popełnianiu przestępstw i wykroczeń oraz zjawiskom kryminogennym i współdziałanie w tym zakresie z organami państwowymi, samorządowymi i organizacjami społecznymi;
4) wykrywanie przestępstw i wykroczeń oraz ściganie ich sprawców;
5) nadzór nad strażami gminnymi (miejskimi) oraz nad specjalistycznymi uzbrojonymi formacjami ochronnymi w zakresie określonym w odrębnych przepisach;
6) kontrola przestrzegania przepisów porządkowych i administracyjnych związanych z działalnością publiczną lub obowiązujących w miejscach publicznych;
7) współdziałanie z policjami innych państw oraz ich organizacjami międzynarodowymi na podstawie umów i porozumień międzynarodowych oraz odrębnych przepisów;
Cool gromadzenie, przetwarzanie i przekazywanie informacji kryminalnych;
§3. Policja realizuje także zadania wynikające z umów i porozumień międzynarodowych, na zasadach i w zakresie w nich określonych.

ART. 2
§1.W zakresie, trybie i na zasadach określonych w odrębnych przepisach zadania przewidziane dla Policji wykonują w Siłach Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej oraz w stosunku do żołnierzy Żandarmeria Wojskowa i wojskowe organy porządkowe.

ROZDZIAŁ II
Organizacja Policji

ART. 4
§1. Policja składa się z następujących rodzajów służb: kryminalnej, prewencyjnej oraz wspomagającej działalność Policji w zakresie organizacyjnym, logistycznym i technicznym.
§2. W skład Policji wchodzi policja sądowa. Szczegółowy zakres zadań i zasady organizacji policji sądowej określa, w drodze rozporządzenia, minister właściwy do spraw wewnętrznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw sprawiedliwości.
§3. W skład Policji wchodzą również:
1) Wyższa Szkoła Policji, ośrodki szkolenia i szkoły policyjne;
2) wyodrębnione oddziały prewencji i pododdziały antyterrorystyczne;
3) jednostki badawczo-rozwojowe.
§4. Komendant Główny Policji, za zgodą ministra właściwego do spraw wewnętrznych, może powoływać, w uzasadnionych przypadkach, inne niż wymienione w ust. 1 rodzaje służb, określając ich właściwość terytorialną, organizację i zakres działania.

ART. 4a
§1.Pracownicy na stanowiskach administracyjnych, technicznych i gospodarczych w komendach i komisariatach Policji, z wyjątkiem stanowisk określonych przez Komendanta Głównego Policji, są zatrudniani na zasadach określonych w przepisach o pracownikach urzędów państwowych.

ART. 5
§1. Centralnym organem administracji rządowej, właściwym w sprawach ochrony bezpieczeństwa ludzi oraz utrzymania bezpieczeństwa i porządku publicznego, jest Komendant Główny Policji, podległy ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych.
§2. Komendant Główny Policji jest przełożonym wszystkich funkcjonariuszy Policji, zwanych dalej "policjantami".
§3. Komendanta Głównego Policji powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów na wniosek ministra właściwego do spraw wewnętrznych.
§4. Zastępców Komendanta Głównego Policji, w tym I Zastępcę, powołuje i odwołuje minister właściwy do spraw wewnętrznych na wniosek Komendanta Głównego Policji.
§5. W razie zwolnienia stanowiska Komendanta Głównego Policji, minister właściwy do spraw wewnętrznych, do czasu powołania nowego komendanta, powierza pełnienie obowiązków Komendanta Głównego Policji, na okres nie dłuższy niż 3 miesiące, jednemu z jego zastępców.
§6. W razie czasowej niemożności sprawowania funkcji przez Komendanta Głównego Policji, minister właściwy do spraw wewnętrznych, do czasu ustania przeszkody w sprawowaniu tej funkcji przez dotychczasowego komendanta, jednak na okres nie dłuższy niż 6 miesięcy, powierza pełnienie obowiązków Komendanta Głównego Policji jednemu z jego zastępców.
§7. Wg. struktury policja jest podzielona na Komendantury w miastach.
ART. 6
§1. Komendant Główny Policji może tworzyć i likwidować ośrodki szkolenia i szkoły policyjne.
§2. Komendant Główny Policji ma możność wszelkich zmian personalnych

ROZDZIAŁ III
Zakres uprawnień Policji

ART. 7
§1. W granicach swych zadań Policja w celu rozpoznawania, zapobiegania i wykrywania przestępstw i wykroczeń wykonuje czynności: operacyjno-rozpoznawcze, dochodzeniowo-śledcze i administracyjno-porządkowe.
§2. Policja wykonuje również czynności na polecenie sądu, prokuratora, organów administracji państwowej i samorządu terytorialnego w zakresie, w jakim obowiązek ten został określony w odrębnych ustawach.
§3. Policjanci w toku wykonywania czynności służbowych mają obowiązek respektowania godności ludzkiej oraz przestrzegania i ochrony praw człowieka.
§4. Policja może, w zakresie koniecznym do wykonywania jej ustawowych zadań, korzystać z informacji kryminalnej zgromadzonej w Krajowym Centrum Informacji Kryminalnych.

ART. 8
§1. Policjanci wykonując czynności, o których mowa w art. 14, mają prawo:
1) legitymowania osób w celu ustalenia ich tożsamości;
2) zatrzymywania osób w trybie i przypadkach określonych w przepisach Kodeksu postępowania karnego i innych ustaw;
2a) zatrzymywania osób pozbawionych wolności, które na podstawie zezwolenia właściwego organu opuściły areszt śledczy albo zakład karny i w wyznaczonym terminie nie powróciły do niego;
3) zatrzymywania osób stwarzających w sposób oczywisty bezpośrednie zagrożenie dla życia lub zdrowia ludzkiego, a także dla mienia;
3a) pobierania od osób wymazu ze śluzówki policzków:
a) w trybie i przypadkach określonych w przepisach Kodeksu postępowania karnego,
b) w celu identyfikacji osób o nieustalonej tożsamości oraz osób usiłujących ukryć swoją tożsamość, jeżeli ustalenie tożsamości w inny sposób nie jest możliwe;
3b) pobierania materiału biologicznego ze zwłok ludzkich o nieustalonej tożsamości;
4) przeszukiwania osób i pomieszczeń w trybie i przypadkach określonych w przepisach Kodeksu postępowania karnego innych ustaw;
5) dokonywania kontroli osobistej, a także przeglądania zawartości bagaży i sprawdzania ładunku w portach i na dworcach oraz w środkach transportu lądowego, powietrznego i wodnego, w razie istnienia uzasadnionego podejrzenia popełnienia czynu zabronionego pod groźbą kary;
5a) obserwowania i rejestrowania przy użyciu środków technicznych obrazu zdarzeń w miejscach publicznych, a w przypadku czynności operacyjno-rozpoznawczych i administracyjno-porządkowych podejmowanych na podstawie ustawy - także i dźwięku towarzyszącego tym zdarzeniom;
6) żądania niezbędnej pomocy od instytucji państwowych, organów administracji rządowej i samorządu terytorialnego oraz jednostek gospodarczych prowadzących działalność w zakresie użyteczności publicznej; wymienione instytucje, organy i jednostki obowiązane są, w zakresie swojego działania, do udzielenia tej pomocy, w zakresie obowiązujących przepisów prawa;
7) zwracania się o niezbędną pomoc do innych jednostek gospodarczych i organizacji społecznych, jak również zwracania się w nagłych wypadkach do każdej osoby o udzielenie doraźnej pomocy, w ramach obowiązujących przepisów prawa;
Cool dokonywania kontroli rodzaju używanego paliwa przez pobranie próbek paliwa ze zbiornika pojazdu mechanicznego.
2. Osobie zatrzymanej przysługują uprawnienia przewidziane dla osoby zatrzymanej w Kodeksie postępowania karnego.
§3. Zatrzymanie osoby może być zastosowane tylko wówczas, gdy inne środki okazały się bezcelowe lub nieskuteczne.
§4. Osoba zatrzymana, o której mowa, może być okazywana, fotografowana lub daktyloskopowana tylko wtedy, gdy jej tożsamości nie można ustalić w inny sposób.
§5. Osobę zatrzymaną należy niezwłocznie poddać - w razie uzasadnionej potrzeby - badaniu lekarskiemu lub udzielić jej pierwszej pomocy medycznej.
§6. Czynności wymienione w ust. 1 powinny być wykonywane w sposób możliwie najmniej naruszający dobra osobiste osoby, wobec której zostają podjęte.
§§7. Na sposób prowadzenia czynności, o których mowa w ust. 1, przysługuje zażalenie do miejscowo właściwego prokuratora.
8. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, sposób postępowania przy wykonywaniu uprawnień, oraz wzory dokumentów stosowanych w tych sprawach, mając na względzie zapewnienie skuteczności działań podejmowanych przez Policję oraz poszanowanie praw osób, wobec których działania te są podejmowane.

ART. 9
§1. W razie niepodporządkowania się wydanym na podstawie prawa poleceniom organów Policji lub jej funkcjonariuszy, policjanci mogą stosować następujące środki przymusu bezpośredniego:
1) fizyczne, techniczne i chemiczne środki służące do obezwładniania bądź konwojowania osób oraz do zatrzymywania pojazdów;
2) pałki służbowe;
3) wodne środki obezwładniające;
4) psy i konie służbowe;
5) pociski niepenetracyjne, miotane z broni palnej.
§2. Policjanci mogą stosować jedynie środki przymusu bezpośredniego odpowiadające potrzebom wynikającym z istniejącej sytuacji i niezbędne do osiągnięcia podporządkowania się wydanym poleceniom.

ART. 10
§1. Jeżeli środki przymusu bezpośredniego, okazały się niewystarczające lub ich użycie, ze względu na okoliczności danego zdarzenia, nie jest możliwe, policjant ma prawo użycia broni palnej wyłącznie:
1) w celu odparcia bezpośredniego i bezprawnego zamachu na życie, zdrowie lub wolność policjanta lub innej osoby oraz w celu przeciwdziałania czynnościom zmierzającym bezpośrednio do takiego zamachu;
2) przeciwko osobie niepodporządkowującej się wezwaniu do natychmiastowego porzucenia broni lub innego niebezpiecznego narzędzia, którego użycie zagrozić może życiu, zdrowiu lub wolności policjanta albo innej osoby;
3) przeciwko osobie, która usiłuje bezprawnie, przemocą odebrać broń palną policjantowi lub innej osobie uprawnionej do posiadania broni palnej;
4) w celu odparcia niebezpiecznego bezpośredniego, gwałtownego zamachu na obiekty i urządzenia ważne dla bezpieczeństwa lub obronności państwa, na siedziby naczelnych organów władzy, naczelnych i centralnych organów administracji państwowej albo wymiaru sprawiedliwości, na obiekty gospodarki lub kultury narodowej oraz na przedstawicielstwa dyplomatyczne i urzędy konsularne państw obcych albo organizacji międzynarodowych, a także na obiekty dozorowane przez uzbrojoną formację ochronną utworzoną na podstawie odrębnych przepisów;
5) w celu odparcia zamachu na mienie, stwarzającego jednocześnie bezpośrednie zagrożenie dla życia, zdrowia lub wolności człowieka;
6) w bezpośrednim pościgu za osobą, wobec której użycie broni było dopuszczalne w przypadkach określonych, albo za osobą, wobec której istnieje uzasadnione podejrzenie popełnienia zabójstwa, zamachu terrorystycznego, uprowadzenia osoby w celu wymuszenia okupu lub określonego zachowania, rozboju, kradzieży rozbójniczej, wymuszenia rozbójniczego, umyślnego ciężkiego uszkodzenia ciała, zgwałcenia, podpalenia lub umyślnego sprowadzenia w inny sposób niebezpieczeństwa powszechnego dla życia albo zdrowia;
7) w celu ujęcia osoby, jeśli schroniła się ona w miejscu trudno dostępnym, a z okoliczności towarzyszących wynika, że może użyć broni palnej lub innego niebezpiecznego narzędzia, którego użycie zagrozić może życiu lub zdrowiu;
Cool w celu odparcia gwałtownego, bezpośredniego i bezprawnego zamachu na konwój ochraniający osoby, dokumenty zawierające wiadomości stanowiące tajemnicę państwową, pieniądze albo inne przedmioty wartościowe;
9) w celu ujęcia lub udaremnienia ucieczki osoby zatrzymanej, tymczasowo aresztowanej lub odbywającej karę pozbawienia wolności, jeśli:
a) ucieczka osoby pozbawionej wolności stwarza zagrożenie dla życia albo zdrowia ludzkiego,
b) istnieje uzasadnione podejrzenie, że osoba pozbawiona wolności może użyć broni palnej, materiałów wybuchowych lub niebezpiecznego narzędzia,
c) pozbawienie wolności nastąpiło w związku z uzasadnionym podejrzeniem lub stwierdzeniem popełnienia przestępstw.
§2. W działaniach oddziałów i pododdziałów zwartych Policji użycie broni palnej może nastąpić tylko na rozkaz ich dowódcy.
§3. Użycie broni palnej powinno następować w sposób wyrządzający możliwie najmniejszą szkodę osobie, przeciwko której użyto broni palnej.

ART. 11
§1. W razie zagrożenia bezpieczeństwa publicznego lub zakłócenia porządku publicznego, zwłaszcza poprzez sprowadzenie:
1) niebezpieczeństwa powszechnego dla życia, zdrowia lub wolności obywateli,
2) bezpośredniego zagrożenia dla mienia w znacznych rozmiarach,
3) bezpośredniego zagrożenia obiektów lub urządzeń
Art. 18 Komendant Główny Policji lub komendant guberni Policji może zarządzić zastosowanie przez Policję urządzeń uniemożliwiających telekomunikację na określonym obszarze, przez czas niezbędny do wyeliminowania zagrożenia lub jego skutków, z uwzględnieniem konieczności minimalizacji skutków braku możliwości korzystania z usług telekomunikacyjnych.
§2. O zastosowaniu urządzeń, o których mowa w ust. 1, Komendant Główny Policji lub komendant guberni Policji niezwłocznie informuje Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej.

ROZDZIAŁ IIIa
Bandera i znaki rozpoznawcze

ART. 12a
Jednostki pływające Policji podnoszą jako banderę flagę państwową z godłem Rzeczypospolitej Eskwilińskiej, określoną w odrębnych przepisach.

ART. 12b
§1. W czasie wykonywania zadań określonych w ustawie jednostki pływające Policji podnoszą, niezależnie od bandery, flagę Policji.

ROZDZIAŁ IV
Służba w Policji

ART. 13
§1. Służbę w Policji może pełnić obywatel polski o nieposzlakowanej opinii, niekarany, korzystający z pełni praw publicznych, posiadający co najmniej średnie wykształcenie oraz zdolność fizyczną i psychiczną do służby w formacjach uzbrojonych, podległych szczególnej dyscyplinie służbowej, której gotów jest się podporządkować.
§2. Komendant wojewódzki Policji może wyrazić zgodę na przyjęcie do służby w oddziałach prewencji Policji kandydata, który nie ma wykształcenia średniego, jeżeli w toku postępowania kwalifikacyjnego stwierdzono, że kandydat wykazuje szczególne predyspozycje do służby w Policji.
§3. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady prowadzenia postępowania kwalifikacyjnego w stosunku do osób ubiegających się o przyjęcie do służby w Policji, w tym w stosunku do osób, o których mowa w ust. 2.

ART. 14
§1. Zdolność fizyczną i psychiczną do służby ustalają komisje lekarskie podległe ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych.
§2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w drodze rozporządzenia, określa zasady oceny zdolności fizycznej i psychicznej do służby, a także tryb orzekania o tej zdolności oraz właściwość i tryb postępowania komisji lekarskich w tych sprawach.

ART. 15
§1. Przed podjęciem służby policjant składa ślubowanie według następującej roty:
"Ja, obywatel Republiki Santani i Burgi, świadom podejmowanych obowiązków policjanta, ślubuję: służyć wiernie Narodowi, chronić ustanowiony Konstytucją SiB porządek prawny, strzec bezpieczeństwa Państwa i jego obywateli, nawet z narażeniem życia. Wykonując powierzone mi zadania, ślubuję pilnie przestrzegać prawa, dochować wierności konstytucyjnym organom RSiB przestrzegać dyscypliny służbowej oraz wykonywać rozkazy i polecenia przełożonych. Ślubuję strzec tajemnicy państwowej i służbowej, a także honoru, godności i dobrego imienia służby oraz przestrzegać zasad etyki zawodowej."
2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze zarządzenia, ceremoniał ślubowania, uwzględniając warunki, tryb i termin składania ślubowania przez policjantów, organy uprawnione do przyjmowania ślubowania, przebieg i sposób dokumentowania ślubowania oraz wzór formularza aktu ślubowania.

ART. 16
§1. Stosunek służbowy policjanta powstaje w drodze mianowania na podstawie dobrowolnego zgłoszenia się do służby.
1a. Mianowanie, o którym mowa w ust. 1, może nastąpić:
1) na okres służby przygotowawczej lub kandydackiej;
2) na okres służby kontraktowej;
3) na stałe.
§1b. Mianowanie w służbie kontraktowej może nastąpić po zawarciu umowy, zwanej dalej "kontraktem", zawartej pomiędzy osobą, która zgłosiła się do tej służby.
§1c. Kontrakt zawiera się na okres od 3 do 5 miesięcy. Zawarcie kontraktu z tą samą osobą może nastąpić najwyżej dwukrotnie.
§2. Początek służby liczy się od dnia określonego w rozkazie o mianowaniu funkcjonariusza Policji.
§3. Mianowanie może nastąpić po odbyciu zasadniczej służby wojskowej albo po przeniesieniu do rezerwy.
§4.. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w drodze rozporządzenia, określa rodzaje i wzory legitymacji służbowych i innych dokumentów policjantów, organy właściwe do ich wydawania oraz zasady dokonywania wpisów w tych dokumentach.

ART. 17
§1. Mianowanie w służbie kontraktowej może nastąpić na stanowisko podstawowe, jeżeli osoba mianowana ma wykształcenie średnie i odbyła w Policji przeszkolenie podstawowe lub ukończyła służbę kandydacką i zobowiąże się do uzupełnienia przeszkolenia podstawowego w terminie określonym w kontrakcie.
§2. Osoba nieposiadająca średniego wykształcenia może być mianowana na stanowisko, o którym mowa w ust. 1, jeżeli postępowanie kwalifikacyjne wykaże posiadanie przez tę osobę szczególnych predyspozycji do służby w Policji.
§3. Dla policjanta w służbie kontraktowej początkowe 12 miesięcy służby w ramach pierwszego kontraktu jest okresem próbnym.

ART. 18
§1.Ustawa wchodzi w życie wraz z zaakceptowaniem jej przez sejm.

Podpisano:
Franciszek Habsburg
Minister spraw wewnętrznych

Ustawa z dnia 26.12.2011 roku o Drogach publicznych

Artykuł 1.
§1.Drogi publiczne dzieli się na następujące kategorie:
• drogi ekspresowe (S…)
• drogi regionalne (R…)

Artykuł 2.
§1.Drogi ekspresowe są własnością Skarbu Państwa. Drogi regionalne i ulice stanowią własność właściwego samorządu na którego terenie się znajdują.

Artykuł 3.
§1.Drogami ekspresowymi i regionalnymi zarządzają Burmistrzowie.

Artykuł 4.
§1.Ulice znajdujące się w ciągu którejkolwiek z wyżej wymienionych dróg są częścią tej drogi.

Artykuł 5.
§1,Przejazd drogami publicznymi jest bezpłatny. Zarządca drogi może jednak wprowadzić opłaty za przejazd określonymi odcinkami danej drogi. Opłata ta może dotyczyć jedynie następujących odcinków dróg:
- mosty
- tunele

Artykuł 6.
§1.Wszelkie prace budowlane i remontowe dróg kategorii S i R są finansowane z budżetu Państwa. Wykonywaniem tych prac kieruje Burmistrz miasta, na terenie której znajduje się dana droga..
§2. Wszelkie prace budowlane i remontowe dróg miejskich (ulic) są wykonywane i finansowane przez Burmistrzów, na których terenie się znajdują.

Artykuł 7.
§1.Klasyfikacja dróg na terytorium Republiki SiB:
1) drogi ekspresowe:
• S1 – Rutzelburg - Burgiograd - Kluż - Muchusilim
• S2 – Rutzelburg - Kluż
• S3 - Burgiograd - Muchusilim
• S4 - Burgiograd - Kluż
2) Drogi regionalne:
• R1 – Rutzelburg - przez most - Burgiograd
• R2 – Rutzelburg - przez tunel - Burgiograd

Artykuł 8.
§1.Dane techniczne dotyczące poszczególnych kategorii dróg określone są w rozporządzeniu właściwego ministra.

Artykuł 9.
§1. Ustawa wchodzi w życie wraz z zaakceptowaniem przez sejm.

Ustawa MSW z dnia 28.12.2011 roku ws. Orderów i odznaczeń

Rozdział I
Przepisy ogólne

Artykuł 1.
§1.Ordery i odznaczenia nadaje Prezydent Republiki Santani i Burii w drodze postanowienia publikowanej Ustawy..

Artykuł 2.
§1. Prezydent Republiki Santanii i Burgii nadaje ordery i odznaczenia na wniosek Kapituły Orderów lub z własnej inicjatywy.
§2. Każdy Prezydent Republiki Santanii i Burgii zostaje uhonorowany Orderem Złotego Lwa.

Artykuł 3.
§1.Ordery i odznaczenia mogą być nadawane pośmiertnie.

Artykuł 4.
§1.Nikt nie może być pozbawiony przyznanego mu orderu ani odznaczenia.

Artykuł 5.
§1.Prezydent, w drodze rozporządzenia w terminie 14 dni od momentu wejścia w życie ustawy, określa:
1) opis, materiał, wymiary i wzory rysunkowe odznak orderów i odznaczeń określonych w ustawie,
2) szczegółowy tryb postępowania w sprawach o nadanie orderów i odznaczeń oraz wzory odpowiednich dokumentów.

Rozdział II
Ordery

Artykuł 6.
§1. Order Złotego Lwa jest najwyższym orderem Republiki Santanii i Burgii.
§2. Order Złotego Lwa nadawany jest za:
1) wybitne osiągnięcia w podejmowanej z pożytkiem dla kraju działalności państwowej i publicznej,
2) szczególne zasługi dla umacniania suwerenności i obronności kraju,
3) szczególne zasługi dla rozwoju gospodarki narodowej, służby publicznej oraz wybitna twórczość naukowa, literacka i artystyczna,
4) wybitne zasługi dla rozwoju współpracy Republiki Santanii i Burgii z innymi państwami i narodami.
§. 3 Order Złotego Lwa dzieli się na 3 klasy:
Klasa I – Wielki
Klasa II – Ze wstęgą
Klasa III – Mały

Artykuł 7.
§1. Order św. Wojciecha jest nadawany za cywilne zasługi dla dobra Republiki Santanii i Burgii.
§2. Order św. Wojciecha dzieli się na 3 klasy:
Klasa I – Złoty Order św. Wojciecha
Klasa II – Srebrny Order św. Wojciecha
Klasa III – Brązowy Order św. Wojciecha

Artykuł 8.
§1. Order Public hominis nadaje się za wybitne osiągnięcia w działalności publicznej, filantropijnej, pomoc okazaną innym obywatelom oraz wzorowe, wyjątkowo sumienne wykonywanie obowiązków wynikających z pracy zawodowej.
§2. Order Public hominis dzieli się na 2 klasy:
Klasa I – Krzyż Komandorski
Klasa II - Krzyż Kawalerski

Artykuł 9.
§1. Order Niepodległości Narodu i Kraju Santańsko - Burgijskiego jest przyznawany za wybitne zasługi dla kraju w celu odzyskania niepodległości Kraju i branie aktywnego udziału w budowaniu Ojczyzny.
§2. Order Gwiazdy Niepodległości Narodu i Kraju Santańsko - Burgijskiego ma tylko jedną klasę.

Rozdział III
Odznaczenia

Artykuł 10.
§1. Medal Państwowy może być nadawany za osiągnięcia na polu kultury, edukacji i sportu.
§2. Medal Państwowy dzieli się na 3 klasy:
Klasa I – Złoty Medal Państwowy
Klasa II – srebrny Medal Państwowy
Klasa III – Brązowy Medal Państwowy

Artykuł 11.
§1. Krzyż Wojenny może być nadany każdemu żołnierzowi za czyny męstwa i wybitne czyny wojenne w czasie wojny.
§2. Krzyż Wojenny dzieli się na 3 klasy:
Klasa I – Złoty Krzyż Wojenny
Klasa II - Srebrny Krzyż Wojenny
Klasa III - Brązowy Krzyż Wojenny

Rozdział IV
Kapituły Orderów

Artykuł 10.
§1.Na czele Orderu Złotego Lwa, Orderu świętego Wojciecha, Orderu Public hominis i Orderu Niepodległości Narodu i Kraju Santańsko – Burgijskiego stoją Kapituły, które strzegą honoru Orderu, dla którego zostały ustanowione.

Artykuł 11.
§1.Członkiem Kapituły staje się osoba, która została uhonorowana danym Orderem.

Artykuł 12.
Kapituła:
• Może wyrażać opinie we wszystkich sprawach dotyczących Orderu
• Opiniuje wnioski o nadanie Orderu przed ich przedstawieniem Prezydentowi
• Zapoznaje się z projektami aktów normatywnych dotyczących Orderów i je opiniuje

Rozdział IV
Przepisy końcowe

Artykuł 13.
§1. Ustawa wchodzi w życie wraz z zaakceptowaniem jej przez sejm.

Ustawa MSW z dnia 15.12.2012 roku ws. szkolnictwa i Edukacji

Artykuł. 1
Dostęp do edukacji w placówkach publicznych w Republiki SiB jest bezpłatny lub płatny zależnie od statutu placówki.

Artykuł. 2
§. 1 Edukacja w Republiki SiB jest jednostopniowy.
§. 2 Jedynym stopniem nauki w Republice SiB jest Szkołą Wyższa.

Artykuł. 3
§. 1 Nauka w szkole wyższej jest nieobowiązkowa. .
§. 2 Uczeń ma prawo zrezygnować z nauki w szkole Wyższej.

Artykuł. 4
§. 1 Szkoły wyższe i uniwersytetu finansowane są bezpośrednio przez Miasto.

Artykuł. 5
§. 1 O przyjęciu kandydata na uniwersytet lub do innej szkoły wyższej decyduje jego opinia wystawiona przez osoby jej otoczenia.
Artykuł. 6
§. 1 W celu prowadzenia prywatnej działalności edukacyjnej konieczne jest specjalne pozwolenie wydane przez ministra właściwego.
§. 2 Statut placówki ustala jej właściciel lub osoba przezeń wyznaczona. Program musi uzyskać akceptacje ministra właściwego.
§. 3 Placówki prywatne posiadające zezwolenie na działalność są równouprawnione z placówkami publicznymi.

Artykuł. 7
Kontrolę nad działalnością wszystkich placówek edukacyjnych sprawuje Minister właściwy do spraw wewnętrznych.

Artykuł. 8
§. 1 Ustawa wchodzi w życie z chwila zaakceptowania przez sejm.

Wydaję tą ustawę z powodu ,że nie znalazłem takiej na forum a Uk działa.

Ustawa MSW z dnia 15.12.2012 roku ws. Fundacji Uniwersytetu Królewskiego

My, lud Santańsko – Burgijski, chcąc przygotować swemu krajowi pewną przyszłość, którą jedynie należyta wiedza zapewnia, widząc zarazem, jak Oxford i Cambridge Wielkiej Brytanii są ozdobą, jak Harvard Amerykę, a Kraków, Paryż, Sztokholm, Bolonia, Padwa, Frankfurt nad Odrą i inne Europę rozświetlają, niniejszą ustawę fundacyjną uniwersytetu w Rutzelburgu wszem i wobec ogłaszamy. Niechaj się otworzy orzeźwiające źródło nauk, z którego pełności niech czerpią wszyscy naukami napoić się pragnący.

Artykuł. 1
Uniwersytet Królewski jest najwyższą placówką edukacyjną Republice SiB.

Artykuł. 2
§. 1 Na czele Uniwersytetu stoi Rektor oraz Rada Pedagogiczna.
§. 2 Rektor jest wybierany przez Prezydenta SiB.
§. 3 Członkiem Rady pedagogicznej są tylko Nauczyciele Uniwersyteccy .

Artykuł. 3
§. 1 Rektor jest reprezentantem uczelni.
§. 2 Rektor mianuje dziekanów poszczególnych wydziałów oraz potwierdza swoją pieczęcią akty prawne uczelni.
§. 3 Spośród dziekanów Rektor wybiera swojego zastępcę, który w jego imieniu kieruje sprawami uczelni tylko wtedy gdy rektor nie może.
§. 4 Insygniami władzy Rektora Głównego są: pieczęć uniwersytecka oraz kaduceusz.

Artykuł. 4
§. 1 Rada Pedagogiczna jest samorządowym organem uniwersyteckim oraz organem doradczym Rektora.
§. 2 Do jego kompetencji należy:
- podejmowanie uchwał wiążących dla społeczności studenckiej
- doradzanie Rektorowi
- usuwanie ze stanowiska dziekanów oraz profesorów, uchwałą podjętą większością 9/10 głosów

Artykuł. 5
Uniwersytet posiada następujące katedry:
a) Wydział Prawa
b) Wydział Historii Mikroświata
c)Wydział Teologi:
d)Wydział Historii SiB
e) Wydział Języka ojczystego.

Artykuł. 6
§. 1 Uniwersytet posiada osobowość prawną, nie może jednak prowadzić działalności gospodarczej.
§. 2 Uniwersytet jest zwolniony od wszelkich podatków. .

Artykuł. 7
§. 1 O przyjęciu do społeczności studenckiej decyduje opinia wystawiana przez członków rodziny osób trzecich.
§. 2 Nauka na Uniwersytecie Królewskim jest płatna.

Artykuł 8.
§. 1 Ustawa wchodzi w życie z chwilą zaakceptowania przez sejm.